Prolog

W zasadzie nie pamiętam już normalnego życia. Z moimi dziesiątymi urodzinami, wszystko legło w gruzach, a dla mnie „normalne życie” nabrało zupełnie innego sensu. Normalne, bowiem, oznaczało treningi, polowania, częste wyjazdy i powroty do domu, który nigdy nie był moim prawdziwym azylem.

Rodzice zmarli dzień po moim przyjęciu urodzinowym. Od samego początku wiedziałam jak do tego doszło i właśnie, dlatego stałam się tym, kim jestem teraz. Collins przygarnął mnie, podobnie jak kilkoro dzieciaków w moim wieku. Stworzył nam imitację domu. Nazywaliśmy go ojcem, a on nas szkolił. Przekazał nam całą swoją wiedzę, a przynajmniej tą część, która była dla niego bezpieczna. Z biegiem lat rozumieliśmy więcej, byliśmy coraz lepiej wyszkoleni, a nasz przybrany ojciec sprowadzał do domu kolejnych podopiecznych.

Z ukończeniem dziewiętnastu lat zyskałam więcej przywilejów. Miałam prawo szkolić młodszych od siebie łowców, a przede wszystkim mogłam samodzielnie polować. Właśnie wtedy zaczynałam odkrywać mroczny sekret naszego opiekuna. Dotąd, nigdy nie miałam styczności z demonami. Zapytacie, jak to możliwe? Cóż, gdy w pobliżu napatoczył się czarnooki, zajmował się nim sam Collins, zaś my nie mieliśmy prawa zbliżać się do demonów i tego się trzymałam. Ale gdy w końcu zaczęłam polować samotnie, spotykałam innych łowców. Poznawałam ich sekrety, dzielili się ze mną doświadczeniem. Zaczęłam zagłębiać się w nieznanej mi dotąd literaturze. Odkryłam, kim jest Collins. Miałam nadzieje, że moi przybrani bracia i siostry odejdą ze mną, w końcu nie zamierzałam być podporządkowaną demonowi. Lecz gdy zaczął się domyślać wszystkiego, moi bliscy ginęli. Jeden po drugim, w niewyjaśnionych okolicznościach. A ja, zwyczajnie uciekłam...

Tak zaczęła się moja historia. 

 ~*~

No i jednak jest prolog wcześniej niż planowałam :)

Mam nadzieje, że się podoba. 

Dodałam też ankietę, proszę odpowiedzcie na nią :)

Pozdrawiam :)